زخم های دهانی شایع هستند. مهم است که قادر به افتراق زخم های خوش خیم ساده، مثل ناشی از تروما یا آفت، از زخم هایی که بدخیم هستند، باشیم.
زخم دهانی ناشی از تروما
معمولا زخم هایی منفرد، دردناک با قاعده وحدود مشخص هستند.
دندان مصنوعی با اندازه نامناسب یا سوختن ناشی ازغذای داغ می توانند باعث این نوع زخم شوند. این نوع زخم ها معمولا خود بهبود می یابند ولی اگر بیشتر از سه هفته باقی بمانند نیاز به بررسی توسط پزشک دارند.
آفت دهانی
بیماران با زخم های کوچک و دردناک، معمولا داخل گونه و لب ها مراجعه می کنند. آن ها در حدود یک هفته بهبود می یابند اما سایر زخم ها ممکن است وقتی زخم های اولیه در حال بهبود هستند، ایجاد شوند. تعدادی از بیماران، سابقه بیماری گوارشی، مثلا بیماری سلیاک یا کرون دارند. آن ها ممکن است در بیماران دیابتی نیز ایجاد شوند.
زخم های نئوپلاستیک
این نوع به صورت زخم هایی با لبه تحت تظاهر می کند که خونریزی می نماید. آن ها در بیماران مسن تر رخ می دهند. ممکن است سابقه لکوپلاکی وجود داشته باشد : سفیلیس، مصرف سیگار، دندان تیز، شراب قوی، ادویه، سپسیس .
زخم های عفونی
آنژین وینسنت (استوماتیت زخمی حاد) با لثه های متورم و زخم های کوچک تظاهر می کند که ممکن است به مخاط دهانی گسترش یابد. بیمار از خونریزی لثه شکایت می کند و به علاوه درگیری سرشتی وتب وکسالت دارند.
سیفیلیس امروزه به ندرت دیده می شود اما شانکرها، زخم های حلزونی و گوما ها ممکن است در دهان ایجاد شوند.
کاندیدا در حفره دهان، ناشایع نمی باشد.ممکن است سابقه بیماری ناتوان کننده، دیابت یا درمان سرکوب ایمنی وجود داشته باشد.
هرپس سیمپلکس به صورت وزیکول های دردناک که زخمی می شوند، تظاهر می یابد. بیمار ممکن است دچار سرکوب ایمنی باشد.
هرپس زوستر ممکن است در کام در محل توزیع انشعابات ماگزیلاری ازعصب تری ژمینال ایجاد شود. درد شدید و زخم وجود دارد.
کتاب پزشکی تشخیص افتراقی چرچیل و مقاله www.pharmaceutical-journal.com
