لوزه ها از بافت های نرمی تشکیل شده اند که در پشت حفره دهان و بینی قرار دارند. لوزه های کامی در دوطرف گلو بوده و از راه دهان دیده می شوند. محل لوزه سوم (آدنوئید) درست در پشت حفره بینی قرار دارد و در معاینه معمولی دیده نمی شود. این مجموعه در واقع قسمتی از بافتهای لنفاوی بوده و بخشی از دستگاه ایمنی بدن است و در مقابله با عفونتهای تنفسی و دیگر عفونتها نقش مؤثری دارد اما گاهی خود لوزه ها تبدیل به محلی برای عفونتهای حاد و مزمن می‌شود.
لوزه در کودکان بطور طبیعی بزرگتر از افراد بالغ است و با افزایش سن از حجم آن کاسته می‌شود. هر چند بزرگی لوزه معمولا ناشی از عفونت است ولی در بسیاری از موارد نیز ممکن است لوزه کودکی بزرگتر از حد طبیعی باشد، ولی هیچگونه عفونتی در آن وجود نداشته باشد.
لوزه سوم بزرگ ممکن است طبیعی باشد. لوزه سوم با گیر انداختن باکتری‌ها و میکروب‌ها به بدن شما کمک می‌کند تا با عفونتها مبارزه کند. عفونتها می‌توانند باعث ایجاد تورم لوزه سوم شوند و ممکن است حتی زمانی که کودک بیمار نباشد هم بزرگ شود.
علائم بزرگ شدن لوزه:
• دشواری تنفس از طریق بینی
• نفس کشیدن از دهان
• بوی بددهان
• لب‌های ترک‌خورده
• دهان خشک
• آبریزش و گرفتگی مکرر بینی
• تودماغی صحبت کردن
• تنفس پر سروصدا
• خرخر کردن
• توقف تنفس در خواب برای چند ثانیه
• علائم سینوزیت
• عفونت مداوم گوش میانی یا مایع گوش در کودک مدرسه‌ای
درمان :
اگر لوزه سوم بزرگ یا آلوده به فرزندتان آسیب برساند و با دارو کنترل نشود، پزشک ممکن است توصیه کند که با جراحی آدنویدکتومی لوزه سوم را از بین ببرد. آدنویدکتومی زمانی توصیه می‌شود که فرزند شما یک یا چند مورد از علائم زیر را داشته باشد:
• دشواری تنفس
• آپنه انسدادی خواب
• عفونتهای مکرر
• عفونتهای مکرر سینوزیت
• عفونت گوش، مایع گوش میانی و کاهش شنوایی
اگرچه لوزه سوم بدون جراحی لوزه‌ها، به‌تنهایی می‌تواند برداشته شود اما اگر فرزند شما مشکلات لوزه داشته باشد، ممکن است همزمان لوزه و لوزه سوم برداشته شوند. تانسیلکتومی همراه با آدنوئیدکتومی عمل رایج جراحی اطفال است.
نکته : کنترااندیکاسیون نسبی آدنوئیدکتومی، شکاف کام (اصلاح شده یا نشده) می باشد.
