عوامل خطر قلبی عروقی شامل عوامل ذاتی ، عوامل خطر برخاسته از حالات فیزیولوژیایی، عوامل خطر ناشی از رفتار و انواع عوامل روانی و اجتماعی هستند.
1)عوامل خطر ذاتی : بالا رفتن سن ، سابقه خانوادگی ، جنسیت و پیشینه ی قومی.
2)حالات فیزیولوژیایی: فشار خون بالا ، سطح کلسترول سرم، مشکلات متابولیسم و التهاب.
3)عوامل روانی اجتماعی: تحصیلات، درآمد، پایگاه زناشویی ، حمایت اجتماعی ، استرس، اضطراب، افسردگی ، خصومت بدبینانه و عصبانیت.
4)عوامل رفتاری:
عوامل رفتاری سومین مقوله خطر برای مریضی قلبی عروقی هستند؛ مهم ترین عوامل در میان عوامل مرتبط با سبک زندگی، سه عامل مهم سیگار کشیدن، رژیم غذایی و فعالیت بدنی هستند. برای مثال زنانی که سیگار نمی کشند، غذاهای پر از فیبر و دارای چربی اشباع شده کم، می خورند،اضافه وزن ندارند و فعالیت فیزیکی دارند، خطر مریضی قلبی کرونری، 80 درصد کمتر تهدیدشان می کند تا دیگر زنان.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن عامل خطر رفتاری اصلی مرگ و میر قلبی عروقی در ایالات متحده آمریکا و عامل عمده ی دخیل در مرگ و میر های سراسر دنیا است.کسانی که هم اکنون سیگار می کشند، به نسبت کسانی که هرگز سیگار نکشیده اند، سه برابر بیشتر احتمال دارد دچار حمله قلبی شوند.سیگاری های سابق ظرف سه سال پس از ترک سیگار، فقط دو برابر احتمال دارد دچار حمله ی قلبی شوند تا کسانی که هرگز سیگار نکشیده اند.
سیگار کشیدن منفعلانه به اندازه سیگار کشیدن خود شخص خطرناک نیست، اما قرارگرفتن در معرض دود سیگار در محیط، حدود 15 درصد خطر مریضی قلبی عروقی دارد.
وزن و غذا: چاقی و رژیم غذایی هم خطر مریضی قلبی عروقی را افزایش می دهند. اگرچه خطرات چاقی بدیهی و آشکار است،اما ارزیابی چاقی به عنوان خطر مستقل برای مریضی قلبی عروقی سخت است. بالا بودن چربی شکم، عامل خطری برای حمله قلبی در مردان ،در زنان و در سراسر جهان است. رژیم غذایی پر از چربی های اشباع شده، رابطه مثبتی با مریضی قلبی عروقی دارند. این غذاهای پرچرب ارتباط اشکاری با سطوح کلسترول سرم خون دارند.مواد غذایی دیگر هم بر خطرات مریضی قلبی عروقی تاثیر می گذارند ، برای مثال مصرف سدیم در فشار خون بالا نقش دارد(که یکی از عوامل عمده ی مریضی قلبی عروقی است).
بیش از دو دهه است که پژوهشگران نشان داده اند رژیم های غذایی دارای میوه و سبزیجات زیاد، کاهش خطر مریضی قلبی عروقی را پیش بینی می کند.
رژیم غذایی پر از ماهی ظاهرا در برابر مریضی قلبی و سکته مغزی تا حدی نقش حفاظتی دارد؛ مولفه محافظتی آن هم اسید چرب امگا-3 است. انجمن قلب امریکا توصیه می کند هر هفته حداقل دو پرس ماهی مصرف شود.
فعالیت فیزیکی: فواید فعالیت فیزیکی در کاهش خطر قلبی عروقی، آشکار و انکار ناپذیر است.سبک زندگی نشسته در سندرم متابولیک، الگوی خطرات مریضی قلبی عروقی که شامل اضافه وزن، چربی شکم و مشکلات متابولیسم گلوکز است نیز سهم دارد.بنابراین ،نافعالی فیزیکی، یک عامل خطر رفتاری مهم در مریضی قلبی عروقی است.
منبع:روان شناسی سلامت،مقدمه ای بر رفتار و سلامت(جس فیست؛ جان ای آیدگراف؛ لیندا برانون)،ویراست نهم
