بیماران کرونایی بدون علامت (asymptomatic)، ایمنی ضعیفتری پس از بهبودی از خود نشان میدهند که از لحاظ طول زمانی نیز کمتر می باشد.
طبق مقالهای که در معتبرترین ژورنال پزشکی جهان یعنی نیچر (Nature Medicine) چاپ شده، محققان ۳۷ بیمار چینی داوطلب که تست ویروس کووید-۱۹ مثبت داشتند ولی بدون علامت بودند را مورد مطالعه قرار دادند. آنها برای مدت میانگین ۱۹ روز از لحظه بروز علائم در تست nasopharengeal swab کماکان مثبت بودند که واضحا طولانیتر از مبتلایان علامتدار میباشد. ضمنا ظرف ۳-۲ ماه پس از عفونت در مبتلایان بدون علامت کاهش معناداری در سطح IgG دیده شد.
IgG: ایمونوگلوبولین G، نوعی آنتی بادی دفاعی بر علیه عوامل بیگانه مثل میکروب ها است که توسط سیستم ایمنی تولید می شود و پس از عفونت در پلاسمای خون باقی ماند تا بدن در آلودگی های احتمالی آینده دفاع قدرتمندتری بروز دهد.
در هفته ۸ بعد از شروع علائم تعداد افراد سرونگاتیو برای IgG در بین بدون علامتها (۴۰٪) بسیار بیشتر از علامتدارها (۱۳٪) بوده است.
نتیجه میگیریم:
- مبتلایان بدون علامت و کم علامت را جدیتر بگیریم چون از لحاظ انتشار بیماری خطرناکترند. توجه داشته باشیم که کودکان نیز بیشتر از این گروه هستند.
- بدون علامت ها و احتمالا کم علامتترها استعداد بیشتری برای ابتلای مجدد re-infection و یا عود بیماری re-activation داشته باشند که ممکن است حتی شدیدتر باشد.
- بیشتر مبتلایان به کووید-۱۹ بدون علامت و یا کم علامت هستند که این موضوع نگرانی از عدم وقوع ایمنی گلهای در اجتماع را بیشتر میکند. این افراد به دلیل اطمینان کاذب ناشی از ابتلای قبلی در معرض خطر بیشتری هستند (مرگ اخیر یک پرستار ایرانی پس از ابتلای مجدد از این لحاظ قابل بررسی است).
- مبتلایان قبلی حتی در صورت بهبود بالینی کماکان باید نکات ایمنی را به دقت رعایت نمایند چون هم برای خود و هم دیگران میتوانند خطرناک باشند.
- مبتلایان بدون علامت برای مدت طولانیتری باید در قرنطینه بمانند.
- تکرار تستهای سرولوژیک حتی پس از هفته ۸ و مقایسه سطح IgG میتواند اطلاعات خوبی از تغییرات احتمالی در ایمنی فرد بهبودیافته بدهد. بنابراین تیتر انتیبادیها در آزمایشات مکرر ثبت و مقایسه شود.