ادراری تناسلی پیشنهاد سایت چمونه سیستم ادراری و کلیه‌ها

تکرر ادرار

تکرر ادرار وضعیتی است که افراد زیادی درگیر آن هستند و در پزشکی با عنوان Frequency شناخته می شود. تکرر ادرار مشکلی است که می تواند کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. برخی موارد تکرر ادرار می تواند حاکی از یک شرایط جدی طبی مانند دیابت باشد. بنابراین تشخیص زودرس می تواند منجر به درمان به موقع و موثر و همچنین پیشگیری از عوارض شود. بیشتر افراد در یک بازه ی 24 ساعته، 6 تا 7 مرتبه دفع ادرار دارند.

افزایش دفعات ادرار کردن بیش از 7 مرتبه در 24 ساعت، در حالی که فرد حدود 2 لیتر مایع نوشیده باشد؛ Frequency یا همان تکرر ادرار در نظر گرفته می شود؛ اما در هر فرد با دیگری متفاوت است و بیشتر افراد فقط زمانی به پزشک مراجعه می کنند که دفعات ادرار کردن به قدری زیاد می شود که احساس ناراحتی می کنند. در بچه ها مثانه کوچک تر است؛ بنابراین ادرار کردن به دفعات زیاد در آن ها طبیعی است.

دقت شود که تکرر ادرار با Polyuria که به معنای دفع ادرار بیش از 3 لیتر در 24 ساعت است، کاملا متفاوت است. یکی از شکایت های اصلی در پلی اوری تکرر ادرار است. اگر شکایات دیگر وجود داشته باشند ممکن است حاکی از شرایط جدی تری باشند. بین تکرر ادرار با Urinary incontinence که همان بی اختیاری ادرار می باشد و اختلال در کنترل مثانه است؛ نیز تفاوت وجود دارد و نباید با هم اشتباه کرد.

Nocturia که به معنی نیاز به دفع ادرار در شب در طول چرخه ی خواب است؛ می تواند نشانه ای از دیابت قندی یا دیابت بی مزه باشد. (لازم به ذکر است که به طور طبیعی بزرگسالان بیش از 2 بار در شب ادرار نمی کنند.)

عواملی که می توانند سبب تکرر ادرار شوند:

ادرار کردن یک روند پیچیده است و سیستم های مختلفی از بدن در این روند درگیرند. طیفی از تغییرات می توانند سیستم ادراری را فعال تر کنند.

  • عواملی که مرتبط با سبک زندگی اند؛ شامل: نوشیدن میزان زیادی از مایعات، به ویژه اگر حاوی کافئین یا الکل باشند. در هنگام شب این حالت می تواند باعث مختل کردن روند خواب شود. همچنین تکرر ادرار می تواند به شکل یک عادت تبدیل شود.
  • مشکلات سیستم ادراری شامل: کلیه ها، حالب ها و مثانه
  • برخی از بیماری ها مانند دیابت ملیتوس (دیابت قندی) و دیابت بی مزه
  • بارداری
  • مشکلات پروستات
  • اضطراب
  • مصرف دارو های دیورتیک (ادرار آور) مانند کلروتیازید
  • سکته مغزی یا دیگر مشکلات مغز و سیستم عصبی
  • عفونت های مجاری ادراری (UTI)
  • تومور یا توده در ناحیه لگنی
  • به دنبال interstitial cystitis که یک نوع التهاب دیواره ی مثانه است.
  • سندرم OAB یا overactive bladder syndrome که باعث انقباض های غیرارادی در مثانه شده و منجر به احساس ناگهانی نیاز به دفع ادرار می شود.
  • سرطان مثانه
  • سنگ های کلیه یا مثانه
  • بی اختیاری ادرار
  • تنگی پیشابراه
  • رادیاسیون ناحیه لگن
  • دیورتیکولیت کولون
  • عفونت های منتقله از طریق روابط جنسی (STIs) مانند کلامیدیا

علائم بالینی که ممکن است نیاز به توجه بیشتری داشته باشند:

  • درد یا احساس ناراحتی حین ادرار کردن
  • ادرار خونی، کدر و یا با رنگ غیر طبیعی
  • از دست رفتن تدریجی کنترل مثانه یا بی اختیاری ادرار
  • ترشحات از واژن یا آلت
  • دشواری در ادرار کردن علی رغم وجود فوریت برای دفع ادرار
  • افزایش تشنگی یا عطش
  • تب یا لرز
  • تهوع یا استفراغ
  • درد در قسمت تحتانی کمر یا پهلوها

تشخیص:

اگر علائم ذکر شده را دارید یا تکرر ادرار کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده است؛ برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید تا شما را راهنمایی کند. پزشک ممکن است از شما سوالاتی نظیر موارد زیر بپرسد:

  • دفعات دفع ادرار، سابقه بیماری های قبلی و الگوی تکرر ادرار
  • دارو های مصرفی
  • میزان مایعات مصرفی در روز
  • هر گونه تغییرات در رنگ، بو و یکنواختی جریان ادرار
  • میزان الکل و کافئین مصرفی در روز

تست های تشخیصی که بر اساس نظر پزشک می توانند درخواست شوند: (البته این تست ها برای هر فرد با توجه به شرایط درخواست می شود.)

  • آزمایش ادرار
  • سونوگرافی
  • گرافی ساده یا سی تی اسکن از شکم و لگن
  • تست های نورولوژیک برای پی بردن به آسیب های عصبی
  • تست هایی برای برسی بیماری های منتقله از طریق روابط جنسی (STIs)

لازم به ذکر است که مردان و زنان ممکن است به متخصص اورولوژی ارجاع داده شوند. یا زنان به یک متخصص زنان ارجاع داده شوند.

درمان

گزینه های درمانی بر حسب علل زمینه ای در افراد مختلف متفاوت است. البته ورزش هایی مانند Kegel هم می توانند توصیه شوند. انجام منظم این تمرینات اغلب در حوالی بارداری می تواند باعث قوی شدن عضلات لگنی و پیشابراه و حمایت از مثانه شود. برای رسیدن به بهترین نتیجه، ورزش های Kegel را 3 نوبت در روز و در هرنوبت 10 تا 20 مرتبه انجام دهید. این روند را حداقل 6 تا 8 هفته انجام دهید.

پیشگیری:

  • مصرف مایعات به میزان متعادل و افزایش فعالیت بدنی
  • محدود کردن مصرف الکل و کافئین
  • محدود کردن مصرف غذاهایی که می توانند باعث تحریک مثانه شوند یا شبیه داروهای دیورتیک عمل می کنند؛ مثل: شکلات، غذاهای تند و شیرین کننده های مصنوعی
  • داشتن یک رژیم غذایی سرشار از فیبر نیز می تواند به کاهش یبوست کمک کند. این قضیه شاید به طور غیر مستقیم به بهبود جریان ادرار از پیشابراه کمک کند؛ چون در حالت یبوست رکتوم می تواند فشار به مثانه، پیشابراه و یا هر دو وارد کند.

منبع:

www.medicalnewstoday.com  / Last Medically reviewed on November 2018

زهرا قاسمی
زهرا قاسمی هستم، دانشجوی سال 5 پزشکی. با آرزوی سلامتی جسم و روح برای تمام هموطنانم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *