در مطالب پیشین درباره اهمال کاری و دلایل آن صحبت کردیم. در این مطلب با تکیه بر گفته های پیشین، بطور کلی راهکارهایی عملی را که می‌تواند بنیان اهمال را فرو ریزد، بیان می‌کنیم:
- قبل از هرکاری، ابتدا مشخص کنید که دقیقاً در چه زمان‌هایی و چگونه اهمالکاری می‌کنید. شناسایی دقیق زمان و نحوه اهمالکاری به شما کمک می‌کند که با این رفتارها بهتر مقابله کنید.
- اولویت‌بندی کارها : ترتیب اجرای کارها بر اساس اولویت‌هایی که از قبل تعیین شده باشد، تا حد خیلی زیادی راه را برای اهمالکاری می‌بندد. یک پیشنهاد نیز می‌تواند این باشد که ابتدا کاری را که از همه ناخوشایندتر است انجام دهید. در باقیمانده ی روز، هر کار دیگری در مقایسه با آن آسان‌تر به نظر می‌رسد. یا ابتدا کاری را انجام دهید که ترس یا اضطراب بیشتری برای آن دارید. این مسئله در اغلب موارد موجب آسودگی فکری و احساسی می‌شود و باعث می‌شود تا بتوانید با خیال آسوده‌تری به کارهای دیگر بپردازید.
- برای انجام کارهایتان زمان و مکان مناسبی را انتخاب کنید. تا حد امکان در مکان‌هایی کار کنید که عوامل کمتری در کار شما تداخل ایجاد کنند. هم‌چنین اوقات حداقل و حداکثر کارآی خود را مشخص کنید تا بتوانید برنامه‌ریزی دقیق‌تری انجام دهید.
- به پیامد های منفی انجام ندادن یا تکمیل نکردن کارتان فکر کنید: فکر کنید که اگر اینکار را طبق برنامه انجام ندهید چه اتفاقی خواهد افتاد؟ ترس و اشتیاق عوامل مهمی در ایجاد انگیزه در رفتار انسان هستند. گاهی اوقات می توانید با اشتیاق به دریافت پاداش یا بهره بردن از انجام یک کار برای خود ایجاد انگیزه کنید. گاهی نیز می توانید با فکر کردن به عواقب منفی ناشی از عدم انجام کاری که متعهد به انجام آن هستید، در خود ایجاد انگیزه کنید.
- با کمال‌گرایی‌تان مبارزه کنید: به جای کمال‌گرایی، خود را به عنوان فردی دارای نقاط قوت و ضعف و توانایی‌های منحصربه فرد بپذیرید. این باور غلط که “باید تکلیف را عالی و بدون نقص انجام دهیم”موجب می‌شود که هرگز اقدام به اجرای آن نکنید. لذا تصمیم بگیرید نگران انجام کار به صورت کامل و بی نقص نباشید. شروع کنید و به آرامی پیش بروید. می توانید بعدا کار را مرور کرده و به اصلاح و انجام تغییرات بپردازید. به هر حال هیچ کاری بار اول کامل و بی نقص نخواهد بود.
- باورهای ناکارآمد و غیرسودمند خود را شناسایی کنید: باورهایی مانند “من در انجام هیچ کاری موفق نیستم”، “توانایی انجام این تکلیف را ندارم”، ” در دقیقه نود بهتر کار میکنم” و یا ” اول باید مقدمات کار را فراهم کنم و حوصله پیدا کنم”…. بدانید که همه این‌ها مانع شروع و انجام تکالیف می‌شود.
- دلایلی که برای انجام ندادن و به تعویق انداختن کارهایتان دارید، یادداشت کنید: نوشتن این دلایل باعث می‌شود که بفهمید خیلی از آنها بی معنی و خنده‌دارند و احتمالا با خواندن آنها تصمیم می‌گیرید بهانه تراشی را کنار بگذارید و خودتان را گول نزنید!
در نهایت اینکه یادمان باشد که تغییر یکدفعه حاصل نمی‌شود؛ اما می‌توانیم هر روز گام‌های کوچکی برای بهتر شدن زندگی و رسیدن به اهدافمان برداریم….
