در مقایسه با دارونما، هیچ کدام از ۴ داروی رمدسیویر، اینترفرون بتا، کلترا (لوپیناویر و ریتاناویر) و هیدروکسی کلروکین روی بقا، شروع تهویه و مدت زمان بستری در بیمارستان در بیماران کوید-۱۹ موثر نیستند.
- حتی این داروها در گروه های سنی مختلف (کمتر از ۵۰، ۵۰ تا ۶۹ و بالای ۷۰) و افراد با و بدون ونتیلاسیون هم بررسی شده اند و تاثیری از آنها دیده نشده است.
- این کارآزمایی بزرگ روی ۱۱۲۶۶ بیمار و در ۴۰۵ بیمارستان و در ۳۰ کشور ازجمله ایران انجام شده است.
۲۷۵۰ نفر رمدسیویر، ۹۵۴ نفر هیدروکسی کلروکین، ۱۴۱۱ نفر لوپیناویر، ۶۵۱ نفر لوپیناویر همراه با اینترفرون، ۱۴۱۲ نفر فقط اینترفرون دریافت و ۴۰۸۸ نفر دارو دریافت نکرده اند.
این مطالعه با یافته های مطالعه ی ریکاوری در مورد هیدروکسی کلروکین و‌کلترا همخوانی دارد ولی با یافته های مطالعه ی مجله نیوانگلند (کاهش معنادار مدت بستری و کاهش غیر معنادار مرگ و‌میر) در مورد رمدسیویر مطابقت ندارد. به این ترتیب تنها دارویی که برای افزایش بقا در کوید۱۹ تا کنون برای ما باقی می ماند همان دگزامتازون است. در مورد اینترفرون هم زمان شروع استفاده از آن مهم است که استفاده از آن در نوع شدید بیماری می تواند مضر هم باشد.
