تا همین چند وقت پیش بسیاری از دانشمندان معتقد بودند مغز پس از سپری شدن دوران کودکی دیگر تغییر نمی کند. یعنی در دوره گذر رسیدن به سن بزرگ سالی همواره ثابت و پایدار باقی می ماند اما با پیشرفت های انجام شده در یک دهه اخیر اکنون دانشمندان براین معتقدند که باور پیشین درست نیست مغز این قابلیت را دارد که در گذر سالیان تغییر فراوان کند و به حالت پلاستیک می تواند حالت های مختلف به خود بگیرد. با این وصف دانشمندان جدید پدیده مورد اشاره را انعطاف پذیری عصبی نام گذاری کرده اند.
انعطاف پذیری عصبی چگونه عمل می کند؟
اگر مغز را به مانند یک شبکه الکتریکی پویا و به هم پیوسته تصور کنید در هر لحظه که فکر می کنید یا عملی انجام می دهید یک مسیر ارتباطی فعال می گردد.برخی از این مسیرهای ارتباطی بدون مشکل و سرراست هستند. این مسیر های سرراست همان عادت ها هستند:رویکردهای ثابت برای اندیشیدن، احساس کردن و عمل کردن.
هر موقع که اندیشه ما حالتی معین و مشخص دارد بدن ما یک کار از پیش معین را انجام می دهد یا احساسات ما به سمتی خاص و مشخص گرایش می یابد. خط سیر این مسیرهای سرراست ارتقاع می یابد در نتیجه پیمودن این مسیرها آسان تر می گردد. حال اگر به یک پدیده متفاوت از قبل فکر کنیم ،کاری جدید یاد بگیریم یا به یک حس متفاوت و جدید گرایش پیدا کنیم یک مسیر جدید به مسیر پیشین افزوده می شود.اگر به تردد در مسیر جدید ادامه دهیم مغز توانایی استفاده ازمسیر های گوناگون را فرا می گیرد و بدین ترتیب بهره گیری از راه های جدید اندیشیدن احساس کردن و انجام دادن امور به یک روال طبیعی ثانویه بدل می شود.به مرور زمان مسیر قدیمی کمتروکمتر مورد استفاده قرار می گیرد و تضعیف می گردد. این فرایند یعنی ایجاد تغییر مسیر در مغز و خلق راه های ارتباطی جدید که با کم رنگ شدن استفاده از مسیر های سابق همراه است همان مرحله انعطاف پذیری عصبی است.
خبر خوش این است که همه ما قادر به یاد گیری و تغییر پذیری هستیم. این فرایند ها به واسطه ایجاد تغییر در مسیرهای ارتباطی مغز انجام می شوند.اگر نسبت به تغییر یک عادت ناپسند اقدام کنید یا در مورد یک پدیده دیدگاه فکری خود را تغییر دهید ارتباط با یکی از مسیر های مغز قطع شده و تجربه جدیدی از انعطاف پذیری عصبی حاصل می گردد.با تکرار وتوجه هدفمند به تغییرات مد نظرشما میتوانید مغز خود را از نوع بسازید.
